در آغاز دهه 2000، بر اساس ایده پروژه مدیریت محلی پسارییس، “شهر ساعت ها” شکل گرفت که در کنار بازسازی و ارتقای طرح معماری شهر، شامل فرآیند ساعت سازی به یاد ماندنی است.
پایان، بیست و چهار ساعت گارمین فوررانر عمومی، از جمله ساعت برج ناقوس) که کل تاریخ ماشین‌های زمان، از ساعت‌های آفتابی تا امروز را نشان می‌دهد.
حرفه ساعت سازی ویلا در پسارییس در سال 1725، سال تاسیس کارخانه سولاری، به طور رسمی مورد تایید قرار گرفت.
اما حتی قبل از آن، احتمالاً از نیمه دوم قرن هفدهم، یک نوع ساعت دیواری قوی و از نظر فنی پیشرفته در بسیاری از خانه‌ها ساخته می‌شد.
فرضیه‌هایی که در مورد خاستگاه ساعت‌سازی پسارینا تا کنون صورت‌بندی شده است، اساساً دو فرضیه است: اولی به یک شخصیت خیالی، یک دزد دریایی جنوا با نام خانوادگی سولاری اشاره دارد که به Pesariis پناه می‌برد، سپس با موفقیت خود را وقف تولید ساعت می‌کرد و فعالیت خود را تا تأسیس کارخانه گسترش داد.
توضیح دوم در عوض به جنبش‌های مهاجرتی قرن هفدهم و به پدیده کرامارها اشاره دارد که در ناحیه شمالی کارنیا در تجارت پارچه و مواد مخدر (ادویه جات) تخصص داشتند که مقصدشان «لاس ژرمنیاس» بود.
با توجه به این فرضیه، قابل قبول است که برخی از پساروهای اختصاص داده شده به تجارت دوره گرد در آلمان – به ویژه، در روستاهای جنگل سیاه – اسرار مکانیک ساعت سازی را که قبلاً در آن کشورها بسیار توسعه یافته بود، دیدند و آموختند.
صرف نظر از فرضیه‌های احتمالی که در غیاب شهادت‌های مکتوب همچنان باقی است، از نیمه دوم قرن هفدهم، نوعی ساعت دیواری آهنی در خانه‌های پسارییس شروع به ساخت کرد که ویژگی‌های مکانیکی آن بسیار شبیه به آن بود.
معمولی Forest Black، که با این حال، تفاوت آن در ساخت کاملاً از فلز – آهن فرفورژه، یا برنج و آهن – به جای چوب و با تزئینات کمتر، احتمالاً به دلایل اقتصادی است.
